Ajax wint weer eens. Na een draak van een oktobermaand, niet de eerste onder Frank de Boer, pakte Ajax tegen Celtic de laatste strohalm voor een Europees voortbestaan en trok de ploeg tegen NEC die positieve lijn door. Goed was het zeker nog niet maar resultaten zijn nu even belangrijker dan goed voetbal. Ook de afgelopen 2 wedstrijden was het voetbal van de ploeg als geheel gewoon zwak. Te traag, niet zuiver genoeg en te voorspelbaar maar bij vlagen was de kwaliteit die in dit Ajax schuilt toch zichtbaar. Die kwaliteit uit zich op het moment echter voornamelijk in individuen.
De meest spraakmakende van die individuen is zonder twijfel Joël Veltman. Vorig jaar nog uitlachen door de "kenners" van VI na een verdedigingsfout tegen Vitesse, nu geselecteerd door bondscoach Louis van Gaal. De jonge Veltman heerst in de Ajax verdediging en doet mij denken aan een jonge Jan Vertonghen. Waar zijn kompaan Stefano Denswil nog jeugdige foutjes maakt lijkt Veltman ongevoelig voor de voetballende malaise om hem heen. Het is natuurlijk nog veel te vroeg meteen in hosanna te ontsteken. Zie de terugval van bijvoorbeeld Ricardo van Rhijn die mijlenver verwijderd is van zijn vorm toen hij doorbrak. Veltman toont wel dat Ajax nog altijd hele goede voetballers van eigen bodem in huis heeft.
Dit wordt onderschreven door de andere jongens die de afgelopen wedstrijden Ajax aan de hand hebben genomen. Daley Blind als controleur, Davy Klaassen op het middenveld en natuurlijk Siem de Jong die als ersatz-spits weer veel indruk maakt. De rol en met name creativiteit van Lasse Schöne mag niet onderschat worden maar Ajax wordt toch wel aan de hand genomen door Nederlandse jongens uit de eigen opleiding. Dit is natuurlijk een observatie ingegeven door 2 wedstrijden en daarmee doordrenkt van opportunisme maar het is prettig om te zien hoe eigen aanwas niet ten onder gaat.
Hoe anders is dat bij de concurrentie. Vitesse is de vazal van Chelsea en kan slechts een representatief elftal opstellen met dank aan de kapitaal krachtige club uit Londen. PSV drijft op aangetrokken krachten. Het talent krijgt dit jaar wel kansen maar weet die nog niet te verzilveren en in Rotterdam kijkt men regelmatig jaloers hoe talenten na het verlaten van de Kuip opleven in dienst van de concurrentie. Met die observaties in het achterhoofd is het een compliment dat in Amsterdam de eigen jonge spelers in staat blijken te zijn om het voortouw te nemen.
De kritiek van de afgelopen periode op het presteren van Ajax is volledig terecht maar af en toe is het goed het positieve te benadrukken. Het meest positieve van de afgelopen periode zijn zonder meer de jonge twintigers van Ajax. Twintigers die die alleen maar beter kunnen worden, twintigers die het gelijk van van de ingezette koers moeten gaan bewijzen. Het moet vooruit en de eigen jeugd is daarin absoluut de sleutel.
De meest spraakmakende van die individuen is zonder twijfel Joël Veltman. Vorig jaar nog uitlachen door de "kenners" van VI na een verdedigingsfout tegen Vitesse, nu geselecteerd door bondscoach Louis van Gaal. De jonge Veltman heerst in de Ajax verdediging en doet mij denken aan een jonge Jan Vertonghen. Waar zijn kompaan Stefano Denswil nog jeugdige foutjes maakt lijkt Veltman ongevoelig voor de voetballende malaise om hem heen. Het is natuurlijk nog veel te vroeg meteen in hosanna te ontsteken. Zie de terugval van bijvoorbeeld Ricardo van Rhijn die mijlenver verwijderd is van zijn vorm toen hij doorbrak. Veltman toont wel dat Ajax nog altijd hele goede voetballers van eigen bodem in huis heeft.
Dit wordt onderschreven door de andere jongens die de afgelopen wedstrijden Ajax aan de hand hebben genomen. Daley Blind als controleur, Davy Klaassen op het middenveld en natuurlijk Siem de Jong die als ersatz-spits weer veel indruk maakt. De rol en met name creativiteit van Lasse Schöne mag niet onderschat worden maar Ajax wordt toch wel aan de hand genomen door Nederlandse jongens uit de eigen opleiding. Dit is natuurlijk een observatie ingegeven door 2 wedstrijden en daarmee doordrenkt van opportunisme maar het is prettig om te zien hoe eigen aanwas niet ten onder gaat.
Hoe anders is dat bij de concurrentie. Vitesse is de vazal van Chelsea en kan slechts een representatief elftal opstellen met dank aan de kapitaal krachtige club uit Londen. PSV drijft op aangetrokken krachten. Het talent krijgt dit jaar wel kansen maar weet die nog niet te verzilveren en in Rotterdam kijkt men regelmatig jaloers hoe talenten na het verlaten van de Kuip opleven in dienst van de concurrentie. Met die observaties in het achterhoofd is het een compliment dat in Amsterdam de eigen jonge spelers in staat blijken te zijn om het voortouw te nemen.
De kritiek van de afgelopen periode op het presteren van Ajax is volledig terecht maar af en toe is het goed het positieve te benadrukken. Het meest positieve van de afgelopen periode zijn zonder meer de jonge twintigers van Ajax. Twintigers die die alleen maar beter kunnen worden, twintigers die het gelijk van van de ingezette koers moeten gaan bewijzen. Het moet vooruit en de eigen jeugd is daarin absoluut de sleutel.
