Identiteit

Een identiteit is belangrijk. Een identiteit maakt je herkenbaar. Een identiteit is een kostbaar goed voor een club als Ajax en vind z'n oorsprong in geschiedenis en tradities. Het is een fundering voor de club en handgreep voor de supporters. Je zou daarom verwachten dat Ajax die eigen identiteit fel zou verdedigen maar we komen toch regelmatig bedrogen uit die strijd. Vrijwel alles is bespreekbaar en dat is niet iets van de laatste tijd. In 1991 vond Ajax het nodig het oude logo te vervangen. Het zou rommelig zijn. Het was een pure knieval van de commercie, een knieval die door velen werd ervaren als een aantasting van de herkenbaarheid en identiteit van Ajax.

Ook het shirt is niet onaantastbaar. Maagdelijk wit wordt tegenwoordig doorbroken door een drietal rode strepen. Ook al een knieval voor de commercie, een knieval voor een bedrijf dat een heel herkenbaar logo heeft maar toch een nog nadrukkelijkere aanwezigheid wenst op shirts en broeken. Je komt niet aan het shirt van onze club, maar voor de commercie werd ook dit element van de Ajax identiteit verkocht.

Als je logo en shirt niet heilig zijn, dan zijn de smaakmakers van je club toch zeker wel een beschermd goed? De clubmensen, mensen die elke dag weer het verschil maken tussen een kil bedrijfs of een warme vereniging. Clubmensen die lang niet altijd die ideale werknemer zijn, maar door hun doen en laten een enorme meerwaarde zijn voor de club, de spelers en de identiteit. Helaas, ook de mensen moeten buigen voor andere belangen. Ik heb het natuurlijk over David Endt, recent na 16 jaar tomeloze inzet bedankt voor bewezen diensten.

Elke Ajacied wil Ajax terug zien aan de top maar moet dat nu echt ten koste gaan van al die zaken die Ajax Ajax maakt? Ten koste van onze tradities, onze herkenbaarheid, ons verzet tegen de vrijwel ongrenste invloed van geld. Ten koste van onze mensen? Misschien ben ik wel te romantisch ik mijn denkbeelden over hoe een voetbalclub er in onze tijd uit zou moeten zien. Misschien. Maar Ajax is niet Ajax door de begroting van 100 miljoen, een groot stadion of de aanwezigheid van grote sponsoren. Ajax is Ajax door de mensen die er werken, die de club groot gemaakt hebben en groot houden. Mensen zijn het ultieme bastion van je identiteit. Die mensen moet je koesteren.

Video: Architect van de trilogie

Soms komt er zo iets voorbij waar je als fan alleen maar met een grote glimlach naar kan kijken. Dit overzicht van Ajax TV over Frank de Boer is er daar 1 van.

Kijken en genieten.

Mickey Mouse liga?

Je hoort er maar weinig over, maar in Israel loopt de poulefase van het Europees Kampioenschap onder 21 jaar op z'n einde. Jong Oranje is al geplaatst voor de halve finale nadat de leeftijdgenoten van Duitsland en Rusland werden verslagen. Vanavond treedt Jong Oranje aan tegen favoriet Spanje, een ploeg die bol staat van het talent. Waar Duitsland alle A-internationals heeft thuisgelaten is Jong Oranje op volle sterkte in Israel. Een blik op de opstellingen laat zien dat Cor Pot met name verdedigend min of meer de basisopstelling van het "grote" Oranje op het veld heeft staan. Vrijwel alle spelers van Jong Oranje hebben ook de status van A-international en hebben onder bondscoach van Gaal reeds aan het grote werk mogen ruiken.

Het zegt toch wel iets over de aanwas in Nederland. Ondanks de aanwezigheid van grote landen als Engeland, Duitsland, Spanje en Rusland, landen met een veel bredere basis aan jeugdspelers en dus een grotere talentenpoule, doet Nederland meer dan prima mee tussen deze landen. Dat is puur de verdienste van het Nederlandse denken over het opleiden van voetballers. Neem iemand als Ricardo van Rhijn. Begonnen bij een amateurclub en van daaruit gescout door Ajax. 61 duels voor Ajax 1 al weer waarvan 10 internationale wedstrijden en 6 interlands voor het grote Oranje. En nu dus gewoon actief voor Oranje onder 21 jaar. Want vergeet niet, Ricardo is pas 21.

We dreigen wel eens te vergeten hoe jong mannen als Ricardo van Rhijn, Daley Blind en Danny Hoesen zijn. We zien ze bij ons Ajax en verwachten dan de sterren van de hemel. Logisch natuurlijk dat wij fans hoge verwachtingen hebben maar of het altijd eerlijk is, is maar de vraag. Als ik onze jonge Ajacieden dan bezig zie tegen leeftijdgenoten zijn ze wel erg goed als ik eerlijk ben. Hoe vaak spelen ze wel niet tegen spelers met veel meer ervaring en dan maken ze wel eens een fout. Op zo'n EK -21 zie je ze dan tegen leeftijdgenoten van gerenommeerde voetballanden en dan ben ik als voetballiefhebber toch wel trots over het Nederlandse voetbal, want vergeet niet, veruit de meeste spelers spelen gewoon nog in Nederland. Tussen talentvolle leeftijdgenoten van andere landen blijken deze heren gewoon goed te zijn.

We mogen misschien een "kleine" competitie hebben, een competitie waar vaak lacherig over gedaan wordt, maar wel een competitie waar echt veel talent loopt. Waar het niveau van de beteren ook gewoon heel erg hoog is. Ook mannen als Van Rhijn en Blind gaan vast op den duur naar een grote competitie maar in de tussentijd is het toch mooi dat je van deze groeibriljanten mag genieten zolang ze nog in Nederland actief zijn. Want dat zijn jonge spelers in onze competitie; groeibriljanten. En dan is onze Mickey Mouse competitie helemaal zo slecht nog niet.