Kortzichtige kritiek

Een deel van het Ajax publiek laat zich de de laatste tijd maar weer eens van de meest kortzichtige zijde zien. Frank de Boer is nu vier jaar hoofdcoach bij Ajax en heeft is in die jaren elk jaar weer landskampioen geworden met Ajax. Hij loodste Ajax 1 tussen alle onrust van de 'Fluwelen revolutie' door en maakte het door de behaalde resultaten en ontwikkeling van spelers mogelijk dat Ajax er momenteel financieel en sportief riant voor staat. In die vier jaren werd De Boer geroemd omdat hij het Ajax spel wilde spelen en werd er regelmatig prima voetbal vertoont. Wisselvallig was het ook wel eens. Met name bij de seizoensstart was het vaak zoeken naar de juiste balans waarna de tweede helft voor het jaar een ongenaakbaar Ajax opleverde. Al met al vier prima jaren.

De conclusie is dan ook dat Frank de Boer meer dan uitstekend werk heeft geleverd bij Ajax. Er is stabiliteit in de staf, continuïteit in de doorstroom van jong talent en er worden prijzen gewonnen. De jeugd geloofd dat zij een eerlijke kans zullen krijgen en rammelt nadrukkelijker dan ooit tevoren aan de deur. De rest van Nederland is vol lof over wat Frank de Boer bij Ajax presteert. Bovendien is Frank de Boer zich aan het ontwikkelen tot een uithangbord voor het Nederlandse trainersgilde. En toch roept een deel van het Ajax publiek om zijn vertrek aangezien het Ajax van de afgelopen seizoenshelft niet bevalt.

Laat ik voorop stellen dat Ajax het afgelopen half jaar af en toe niet aan te gluren was. Dat is gewoon een waarheid. Met het vertrek van Daley Blind viel veel meer weg dan velen hadden gedacht. Niet heel veel mensen zagen dat Blind echt ruim de allerbeste voetballer op de Nederlandse velden was. Bovendien speelde hij op de spilpositie van Ajax, de positie van controlerende middenvelder. Door het uitblijven van een fatsoenlijke vervanger uit transfers of de jeugd blijkt Ajax al het gehele lopende seizoen nauwelijks aan het eigen spel toe te komen. Ajax heeft minder balbezit dan in voorgaande jaren, creëert minder kansen en heeft dus moeite het spel te bepalen. Niet bepaald des Ajax.

Desondanks staat Ajax na 17 wedstrijden op 39 punten, iets waarvoor je terug moet naar de eeuwwisseling om te herhalen. De afgelopen 11 seizoenen had Ajax met de winterstop minder punten als nu. De resultaten zijn dus zeer behoorlijk en wel door de prestaties van jongelingen die door Frank de Boer zijn begeleid en gebracht. Typisch Ajax natuurlijk, afgerekend worden op het vertoonde spel in plaats van op de resultaten. Natuurlijk is de huidige kritiek gewoon terecht, maar wel uitsluitend voor de afgelopen seizoenshelft, niet voor wat betreft het algehele functioneren van de technische staf.

Mag Frank de Boer dan ook de kans krijgen iets te doen aan het spel van het afgelopen half jaar? Onze trainer heeft na vier landskampioenschappen toch hopelijk voldoende krediet om een mindere periode te kunnen doorstaan met de steun van de club en het publiek. Wat moet er anders gebeuren voordat we zuinig gaan zijn op echte Ajacieden die fantastische resultaten bereiken met onze club? 

Onbruikbare luxe?

Er heerst een jubelstemming binnen Ajax. Met gepaste Amsterdamse trots wordt gewezen op de huidige A1. Ajax coryfeeën als Johan Cruijff en Sjaak Swart kondigden in de media aan dat de huidige A1 van Ajax een geweldige lichting is die z'n gelijke niet kent in recente jaren. Abdelhak Nouri, Donny van de Beek, Vaclav Cerny, Robert Muric, Jairo Riedewald zijn misschien wel de grootste talenten hoewel Riechedly Bazoer en Damian van Bruggen van Jong Ajax ook een vermelding verdienen. Goed nieuws dus voor Ajax.

Toch is er een reden voor zorg. De filosofie die Ajax nu aanhangt voorziet in het behouden van talenten tot ze een jaar of 24 zijn. Ervaren krachten binnen de Eredivisie klaar voor een stap hogerop. Daar omheen moet dan jong talent instromen. Talent dat onder de hoede van de meer ervaren jongens uit eigen opleiding moet groeien. En op basis van talent wil Ajax dan aansluiting vinden in Europa. Op de posities waar Ajax vanuit de eigen opleiding niet in kan voorzien is dan ruimte voor aankopen. Maar de basis moet eigen talent zijn in een mic van 18, 19 en 20 jarigen die instromen en groeien en 23 en 24 jarigen die de ruggengraat moeten vormen van Ajax.

Klinkt goed toch? Inderdaad, tot je op basis van de huidige spelers en talenten een elftal voor bijvoorbeeld 2017 gaat proberen te bouwen. Nouri en Van de Beek hebben bijvoorbeeld Klaassen en Andersen voor zich bijvoorbeeld. Klaassen is nu al een leider en moet nog 22 worden... Van de Beek lijkt dus pas in beeld te komen als Klaassen vertrekt. Hetzelfde kan je zien op de flanken. Cerny en Muric moeten afrekenen met Fischer, El Ghazi en Kishna. En zo kan je vrijwel het hele lijstje wel af. Ajax lijkt enorme talenten te hebben voor posities waar al enrome talenten spelen, talenten die de beoogde sterkhouders en smaakmakers zijn. Juist op de posities waar Ajax snakt naar talent, de spitspositie en de verdedigende posities, lijkt het talent serieuze doorstroom mogelijkheden te hebben... maar daar is het aanbod juist weer relatief mager. Bovendien heeft een ploeg uit echte ervaring nodig en die zoek je dan toch al weer snel achterin.

Natuurlijk is het bovenstaande allemaal in de veronderstelling dat spelers als Andersen, Klaassen, EL Ghazi en Fischer tussentijds niet een aanbod krijgen waar speler en club geen nee tegen willen of kunnen zeggen. Het zal dus zeker niet zo rechtlijnig ontwikkelen als ik nu schets maar het toont wel een bijzondere ontwikkeling. Namelijk dat Ajax enorm veel en goed talent ontwikkeld voor bepaalde posities maar voor de posities waar we juist talent ontberen komt maar weinig talent door. En juist die vraag is essentieel om te beantwoorden als Ajax daadwerkelijk de Europese ambitie wil kunnen waar maken.

Talent zat dus, maar heeft Ajax het juiste talent?

Het raadsel van de 9

Het is belangrijk voor een trainer om een visie te hebben en daar aan vast te houden. De visie van de trainer bepaald het tactisch plan van een elftal. Zo'n tactisch plan geeft spelers houvast en duidelijkheid, het bepaald hoe een elftal speelt, reageert in bepaalde situaties en hoe men samen de tegenstander verslaat. Visie is dus een fundament waarop de trainer zijn elftal bouwt en bij zo'n visie horen spelers. Daar wringt de laatste weken toch wel een schoen bij Ajax en dan met name voor het plekje waar al jaren zo veel om te doen is. Ik heb het natuurlijk over de spits positie. Een houtige IJslander, piepjonge Assenaar en een ingehuurde Pool vormen de aanvalsleiding van de A selectie van Frank de Boer.En alle drie passen ze niet in die belangrijke visie van de trainer.

Dat zou toch toch verbazing moeten leidden. Frank de Boer haalde in 2011 Sightorsson en afgelopen zomer Milik en Zivkovic en toch passen ze alle drie niet in het spel van Frank de Boer. Leg mij maar eens uit hoe je je dat kan laten gebeuren. Binnen de visie van Frank de Boer zou de centrumspits een speler moeten zijn die goed kan meedoen in de combinatie. Die voldoende techniek, snelheid en handelingssnelheid bezit om in de kleine ruimte te kunnen aannemen, draaien en schieten en die bovendien slim genoeg is om tussen boomlange centrumverdedigers de ruimte te vinden in het strafschopgebied. Sightorsson is een houtige, statische klassieke centrumspits die nauwelijks een hard ingespeelde bal kan aannemen. Milik is al bewegelijker maar nog altijd een klassieke centrumspits die voornamelijk goed rendeert met het gezicht naar de goal. Zivkovic heeft wel de techniek en bewegelijkheid maar is gewent om te spelen met veel ruimte op de helft van de tegenstander. Bizar maar waar, geen van alle past binnen de functieprofiel van centrumspits in het Ajax van Frank de Boer.

Wat nog vreemder is, is dat Frank de Boer vast houdt aan de speler die nog het minst in dat functieprofiel past. Kolbeinn Sightorsson is met grote afstand die minst geschikte van de 3. Dat wil niet zeggen dat hij geen goede spits is, maar niet eentje die past binnen het spelletje van Ajax. Het is pijnlijk en eigenlijk zelfs beschamend om te zien hoe verloren Sightorsson rondloopt op het voetbalveld. Hij werkt hard hoor, biedt zich aan, springt naar hoge ballen maar hij doet er zelden iets goeds mee. Je zal toch Davy Klaassen heten en Sighorsson plots voorbij zien sprinten in een gillende achtervolging op een bal die hij zelf van de schoen heeft laten springen... en als Kolbeinn er dan 20 of meer per jaar in zou rammen zou men dat nog wel accepteren, maar de spits van Ajax 1 wist in slechts 2 van zijn 10 competitiewedstrijden te scoren.

Slechts een enkele verdwaalde Ajacied zal nog achter het handhaven van Sightorsson staan. Arek Milik heeft in de paar wedstrijden die hij speelde gewoon veel betere dingen laten zien en bovendien, hij past gewoon beter in het functieprofiel van de ideale Ajax spits.  Zivkovic toont wekelijks in Jong Ajax aan dat hij nog niet toe is aan Ajax 1, iets dat hij zelf ook erkent. Maar waarom Frank de Boer zo krampachtig vast houdt aan Sightorsson is een raadsel. Het aanhoudende gestuntel van de IJslander zal zijn transferwaarde echt niet doen stijgen. Het publiek in de ArenA en daarbuiten is Kolbeinn zo langzamerhand wel zat. Aangezien het enige geluid wat sommige Ajax "supporters" kunnen maken het striemend fluiten naar de eigen ploeg is (want meezingen met 410 is er bij deze fluitisten zeker niet bij) mag het een wonder heten dat Sightorsson ondertussen niet wordt uitgefloten in de eigen ArenA. Dat is natuurlijk zo ondertussen wel een serieus risico voor Frank de Boer.

Het opstellen van Sightorsson begint namelijk ondertussen een risico voor de ploeg te worden. De steun van het publiek is belangrijk en dat lijkt toch echt te slijten door het aanhoudend erbarmelijke spel van de IJslander. Ogenschijnlijk is alleen Frank de Boer nog overtuigd van hem... maar hoe lang kan dat vertrouwen stand houden? Het publiek is niet blind en de statistieken liegen in dit geval niet. Moet Vak410 dan echt 90 minuten lang de naam Arak Milik gaan scanderen voordat het kwartje valt? Die boodschap komt zeker aan gezien de recente aanwezigheid van directeur Edwin van der Sar tussen de tifosi van 410.

Beste Frank. Verlos Ajax, het publiek, Milik en ook Kolbeinn Sightorsson zelf uit hun lijden. Gewoon de aankomende 3 competitiewedstrijden onze Poolse gastarbeider opstellen. Die Polen leveren kwaliteit in heel Nederland, dat gaat bij Ajax 1 ook goed komen.

Nummer 6

Sprankelend voetbal, we zagen het eindelijk weer eens tegen Go Ahead Eagles. Pak em beet twintig minuten lang liet het huidige Ajax zien waartoe het in staat is. Hoog tempo, prachtige korte combinaties waarbij men steeds de oplossing vooruit zocht. In balbezit speelde Ajax in een onvervalste 3-4-3 formatie met de controleur tussen de centrale verdedigers in en de backs diep op de helft van de tegenstander. Centrale middenvelder Riedewald speelde geweldig die eerste minuten, alsof hij al jaren het spel verdeeld bij Ajax. Ajax vergat zich echter uitgebreider te belonen waardoor de Eagles zich terug konden vechten in de wedstrijd want Ajax verzandde na die twintig minuten weer in het manco van dit seizoen. Dat manco is dat Ajax onvoorstelbaar onzuiver speelt.

Ballen worden op onverklaarbare wijze ingeleverd, achter de man gespeeld of ingespeeld op spelers die in een onmogelijke positie staan. En dan zie je de twijfel in de ploeg kruipen, spelers gaan twijfelen of ze een bal nog wel moeten inspelen waarna het beruchte balletje breed volgt. Op zich is zo'n balletje breed ook een prima oplossing, tot je 5 of 6 contacten nodig hebt voordat de bal naar het volgende station rolt. Vaak ook al weer een balletje breed. Geen lef, geen snelheid en dus eigenlijk volslagen kansloos. Door die twijfel gaat de kans op goed voetbal verloren.

Voetbal begint onder Frank de Boer bij de controlerende middenvelder. Niet voor niets dat de afgelopen seizoenen de sleutel voor het beste voetbal lag bij mannen als Vurnon Anita en Daley Blind. Wat deze mannen als grootste overeenkomst delen is dat ze van origine niet als controleur speelde maar daar in de loop van een seizoen terecht kwamen. Eyong Enoh, Theo Janssen, Christian Poulsen en dit seizoen Nick Viergever en Nikki Zimling. Allemaal werden ze gehaald voor de positie van controleur en allemaal vielen ze, in min of meerdere mate, door de mand. En allemaal werden ze vervangen door spelers die Ajax al in huis had. Maar misschien heeft Ajax de oplossing nu ook al in huis.

Niet voor niets dat 'El Salvador' Johan Cruijff in hoogst eigen persoon zich uitspreekt over de invulling van de, zoals Cruijff het noemt, centrale middenvelder. Volgens Cruijff is Davey Klaassen de ideale nummer 6 voor Ajax en Frank de Boer. Klaassen heeft enorm veel loopvermogen, is groot, sterk en kopkrachtig. Hij heeft een fluwelen aanname, denkt vooruit en leidt zelden of de nooit balverlies. Kortom, Klaassen heeft alle kwaliteiten om als centrale middenvelder uit de voeten te kunnen. Bovendien snapt Klaassen het Ajax spelletje als geen ander, de geboren Hilversummer speelt al sinds de E jeugd bij Ajax per slot van rekening. En in zijn schaduw heeft Ajax ook al een opvolger in Riedewald.

Het enige dat Ajax inlevert is zijn scorend vermogen en aanhoudende gevaar in de 16. Maar er loopt ook nog ene Lasse Schöne die ook uitstekend op de positie van Klaassen uit de voeten kan. Schöne is lang niet zo gevaarlijk in de 16 en met het hoofd als Klaassen maar is wel heel sterk in de combinatie en heeft natuurlijk een machtig afstandsschot. Bovendien zou dat Ajax de ruimte bieden om weer met twee echte vleugelspelers te gaan spelen. Met Viktor Fischer op de weg terug en de talentvolle vleugelspelers Kishna en El Ghazi toch een aantrekkelijk vooruitzicht. Bovendien heeft Ajax in Lucas Andersen nog een aanvallende middenvelder die graag in het strafschopgebied opduikt.

Ajax heeft die oplossing voor dit seizoen volgens mij dus al gewoon in huis. Er is geen enkele noodzaak om de hoofdprijs te betalen voor modale voetballers van Vitesse (Vejinovic) of Twente (Mokotjo). Er is geen ook geen enkele noodzaak om met gekromde tenen te kijken naar een speler als Zimling. Viergever is en blijft een prima optie voor linksback of centraal achterin... Davey Klaassen kan dit Ajax verlossen van de vraag wie toch het spel moet maken. En als Ajax toch een houthakker nodig heeft kan Deen nummer zoveel Zimling altijd nog even de messen slijpen voor wat beulswerk. Maar met Davey Klaassen krijgt Ajax wat het zo hard nodig heeft: namelijk een verzorgde en aanvallend ingestelde opbouw. Maar dat is logisch.

Ons logo

24 jaar geleden moest het Ajax logo wijken. In eind jaren '80 besloten de toenmalige topmensen van Ajax dat de club moest moderniseren. Op veel vlakken hadden ze gelijk. Ajax speelde bijvoorbeeld haar wedstrijden in De Meer en het Olympisch Stadion en had een relatief bewogen en onsuccesvolle periode achter de rug. Er moest een nieuw stadion komen, sportief werd de goede weg ingeslagen maar men besloot ook tot het ontwerpen van een nieuw logo.

Verschillende drogredenen werden aangevoerd om het verdrijven van het 90 jaar oude logo goed te praten. Het zou op afstand moeilijk te zien zijn en het was verouderd en dus kwam er een kek gestyleerd logo bestaande uit 11 lijnen die samen wat weg hadden van de mythologische Griekse held die tot dan toe synoniem was met de club. Van meet af aan waren de fans er niet gelukkig mee maar er viel niet over te praten, een nieuw logo tegen wil en dank. Salliant detail was overigens dat Ajax de rechten op de oude beeltenis niet bezat en op de nieuwe natuurlijk wel... kortom, het had waarschijnlijk niet zo heel veel te maken met de ouderdom of herkenbaarheid.

Ondertussen houdt de kritiek vanaf de tribunes aan. Jaar na jaar zijn er wel acties van en door de verschillende supportersgroepen om het oude logo weer terug te laten keren. Ajax lijkt sinds een paar jaar ook meer gevoelig voor deze roep. Het oude logo deed z'n rentree op officiële kleding en zelfs, weliswaar op zeer bescheide wijze vergezeld door alle voormalige logo's, op de wedstrijdkleding. Maar voor velen is het niet voldoende, alleen de volledige rehabilitatie van het oude logo is voldoende.

Net als bij de invoer van nieuwe logo rust de roep om het oude logo toch voornamelijk op zeer oppervlakkige redenen. Uiteindelijk gaat het eigenlijk slecht om één echte reden. Emotie. Misschien wel de belangrijkste reden. Emotie is de reden waarom elke wedstrijd weer ruim 50.000 mensen de tribunes bevolken. Emotie is de reden dat mensen artikelen van Ajax kopen, bladen lezen, websites openen en op allerlei manieren hun liefde voor de club tot uiting brengen. Mensen komen naar Ajax voor het voetbal maar ze blijven fan vanwege de emotie die Ajax oproept. En ondanks dat het al weer 24 jaar geleden is, blijft juist het oude logo die emotie vertolken.

Geef Ajax z'n gezicht terug. Geef ons het logo dat past bij de emotie. Geef ons het oude logo. Het echte logo. Het enige logo. Ons logo.

Doorselecteren

Doorselecteren is bijna een religie geworden bij Ajax. Een tijd lang was teamsucces heel belangrijk maar met de komst van Johan Cruijff en Frank de Boer is individuele ontwikkeling nadrukkelijk belangrijker geworden. Jongens van de B1 spelen bij de A2 en A1, A junioren spelen bij Jong Ajax en zelfs bij Ajax 1. Alles staat in het teken van hetzelfde doel, toptalent klaarstomen voor Ajax 1 en daar moet de hele club alles voor in het werk stellen. Op één essentiele positie blijft alles echter rustig terwijl het één van de belangrijkste binnen de club is, die van hoofdtrainer. De positie van Frank de Boer bij Ajax is vanzelfsprekend onbedreigd en onbetwist. Tegelijkertijd is zijn vertrek op termijn onvermijdelijk. De successen van Frank, maar ook zijn heldere visie en vermogen in roerige tijden rustig te blijven, blijven in het buitenland natuurlijk ook niet onopgemerkt. Ook De Boer zelf zal op den duur best de uitdaging willen opzoeken en slechts weinig Ajacieden zullen hem dat misgunnen na zijn prestaties bij onze club.

Waar een trainer vertrekt, zal er ook een moeten komen. Binnen de visie van Johan Cruijff moeten sleutelposities binnen een club bij voorkeur bezet worden door voormalig topvoetballers en gezien de geschiedenis van Ajax is de conclusie dat men zoekt naar een oud-Ajacied voor de hand liggend. Bij de jeugd lopen echter wel veel oud-spelers rond, maar toch veelal als individueel trainer en niet als elftalverantwoordelijke. Neem Dennis Bergkamp, nu assistent en natuurlijk een icoon in binnen- en buitenland maar ook iemand die in zichzelf geen hoofdtrainer ziet. Maar ook al die anderen, zoals Jaap Stam, Ronald de Boer, Kenneth Perez en  Brian Roy, lijken die ambitie niet te hebben. Ajax lijkt dus aangewezen op een trainer van buitenaf. Bij Jong Ajax is daar nog Alfons Groenendijk maar deze laat voorlopig bij Jong Ajax nog niet de indruk van een toekomstig hoofdtrainer achter.

Fred Grim heeft dat traject eigenlijk al doorlopen. 15 seizoenen actief als speler en trainer en tegenwoordig hoofdtrainer bij Almere City. Of Grim wel de beste kandidaat voor Ajax is is maar de vraag want hoewel 'good old' Fredje Grim een bekende is bij Ajax is hij niet bepaald topvoetballer geweest en relatief onbekend buiten Europa. Een uithangbord is hij dus niet echt. Clarence Seedorf leek een ideale kandidaat. Een fantastische voetballer die altijd al een hele uitgesproken mening over voetbal had en altijd interesse had in alles om het elftal heen. Hij leek een goede kandidaat voor een geleidelijke introductie om dan via de bouwenbouw van de jeugdopleiding en Jong Ajax op den duur hoofdtrainer te worden... maar toen kwam daar AC Milan. Hoe lang dat avontuur duurt zal moeten blijken maar een stap terug van Seedorf lijkt onwaarschijnlijk. Een andere aansprekende naam is Jari Litmanen. Jari is een legende uit mijn jeugd en hij is nog altijd actief voetballer maar gaf eind vorig jaar aan wel wat te zien in een loopbaan als trainer. Jari Litmanen zou voor velen, ook voor mij, een droomkandidaat zijn.

Ik noem nu drie namen diemij persoonlijk al enige tijd rondzingen en waar ik wel eens over nagedacht heb. Er zijn zeer waarschijnlijk meer kandidaten en misschien wel betere kandidaten maar het succes van Frank de Boer lijkt een blauwdruk te zijn voor de toekomst, of moet ik Toekomst zeggen? Een trainer binnen halen, klaarstomen bij de jeugdelftallen en die dan via de A1 of Jong Ajax laten doorschuiven bij Ajax 1. Doorselecteren dus, niet alleen bij spelers maar ook met potentiele toptrainers. Nooit meer 2 miljoen salaris voor een middelmatige trainer maar vroegtijdig scouten, binnenhalen en uiteindelijke doorschuiven.
Daarom kan Ajax wat mij betreft alvast een vliegticket met een open datum opsturen naar Finland. Jari staat aan de vooravond van een nieuwe loopbaan, een begenadigd technicus die groot geworden is in de voetbalfilosofie van Ajax en klaar voor een nieuwe uitdaging. Iemand die in een jong elftal met veel eigen talent tot grootse daden kwam en die het klappen van de zweep in binnen- en buitenland kent. Scouten en doorselecteren zeg ik.

Lef

Eindelijk begint de competitie weer, en hoe! Meteen staan krakers tegen twee van de grootste rivalen op het programma. Dit zijn niet alleen confrontaties tussen rivaliserende clubs en supportersgroepen maar ook een confrontatie tussen stijlen. Zowel Feyenoord als sinds dit seizoen PSV trachten te bouwen op de eigen jeugd maar toch zijn er flinke verschillen met Ajax.

Bij PSV is de nieuwe filosofie nog altijd zeer broos. Het is zelfs maar de vraag of men er zelf wel echt in gelooft gezien de kleine miljoen euro die men overmaakt aan Fulham voor 16 wedstrijden van Ruiz. Om een speler die al seizoenen nauwelijks speelt aan te trekken voor een salaris waar de rest van de selectie vermoedelijk van verbleekt getuigt van weinig vertrouwen in de nieuwe filosofie, om over de broze financiële situatie van de Eindhovenaren maar niet te spreken. In Lampegat durven ze de stap om echt de eigen jeugd het vertrouwen te geven gewoon niet te maken. Geen, resultaat, geen vertrouwen, geen doordacht plan om met de nieuwe filosofie echt stappen te maken.

Dat is bij Feyenoord noodgedwongen anders. Financieel gezien komen de Rotterdammers van nog veel verder en al jaren lang is er nauwelijks ruimte om spelers te halen. Als gevolg heeft Feyenoord geen keuze of er wel of geen vertrouwen is in de filosofie, men heeft het gewoon te doen met eigen jeugd, aangevuld met spelers die relatief goedkoop kunnen worden aangetrokken. Dat is een verschil, want waar Feyenoord noodgedwongen keuzes maakt, maakt Ajax deze keuzes uit vrije wil. Maar er is een verschil dat nog opvallender is, namelijk dat Feyenoord tot nu toe de nieuwe filosofie niet aan resultaat weet te koppelen.

Juist dat is wat Ajax zo goed is afgegaan de afgelopen seizoenen. Niet alleen wordt er gespeeld met veel zelf opgeleide spelers, er wordt gespeeld in een herkenbaar systeem waar goede resultaten mee worden behaald. Dat heeft te maken met lef. Lef om een ambitie uit te spreken in een land waar zo'n uitgesproken ambitie vaak lacherig wordt ontvangen. Lef om niet zomaar de transfermarkt op te gaan maar gewoon vertrouwen te schenken aan eigen spelers. Lef om telkens weer een risico te nemen door in de lagere elftallen te vissen voor iemand die er dan meteen moet staan. En die Amsterdamse lef betaald zich uit met succes.

Er komen 2 krakers aan. Zou het zweet ze al in de bilspleet staan in Rotterdam en Eindhoven?

Profs

Frank de Boer staat bekend als een ultieme professional. Hij eist altijd het uiterste van zichzelf en anderen. Op vrijwel alle fronten bij Ajax is zijn hand daarin duidelijk maar ook qua professionaliteit ziet iedereen dat Ajax stappen heeft gemaakt. In een recent interview zei Thulani Serero eigenlijk hetzelfde, hij moest wel professioneler met zijn sport omgaan om een vaste kracht te worden bij Ajax. Ajax geeft ook niet voor niets voedselpakketten mee aan de spelers, alles om de spelers zo optimaal mogelijk voor te bereiden op wedstrijden.

Uiteindelijk moet professionaliteit uit de spelers zelf komen. Afgelopen zomer verdwenen op dat gebied de laatste dissonanten uit de selectie. Al eerder werd bijvoorbeeld afscheid genomen van Mounir el Hamdaoui die in zijn gedrag niet professioneel genoeg was. Deze zomer mochten Sulejmani en Boerrigter ook vertrekken uit Amsterdam. Mickey Sulejmani liep seizoenen lang met een overduidelijk overgewicht rond op de Toekomst en stond niet bepaald bekend als een trainingsbeest. Derk Boerrigter's probleem lag op een ander front, Derk weigerde namelijk in de spiegel te kijken, alles lag altijd aan een ander terwijl een echte prof eerst de handen in eigen boezem dient te steken.

Een trainer zal niet snel roepen dat hij een speler liever arm dan rijk is maar stiekem zal Frank het vertrek van deze heren niet rouwen. Bij een trainer die veel hecht aan een professionele instelling zullen dit soort mannen mateloos irriteren. Wat er achter blijft is een selectie aan profs. Jongens die keihard werken en zich realiseren dat succes ze niet aan komt waaien. Daarin schuilt het succes van een speler als Serero dit seizoen, maar ook het succes van bijvoorbeeld Daley Blind die ondanks veel kritiek nooit het hoofd liet hangen. Maar ook Kenneth Vermeer kon op lovende woorden rekenen van FdB door zijn positieve houding ondanks dat hij gepasseerd is door Jasper Cillissen. Hard werken, gezond leven en vooral goed naar jezelf kijken.

Als Frank de Boer nu in Belek over het trainingsveld kijkt zal hij toch met plezier concluderen dat daar 26 fitte en gemotiveerde professionals lopen. Heren die begrijpen wat er wordt gevraagd en daar hun stinkende best voor doen. En De Boer betaald dat terug aan zijn spelers, want als je goed presteert krijg je kansen van Frank de Boer om je te laten zien. Reeds 16 jeugdspelers(*) debuteerde onder Frank de Boer, bewijs dat je bij goede resultaten gewoon je kans gaat krijgen. Maar die kansen moet je wel zelf verdienen. Daar moet je keihard voor werken. Dat is maar goed ook want de tijd dat het succes Ajax wel aan kwam waaien ligt ruim achter ons.


* 16 jeugdspelers debuteerden on Frank de Boer
Seizoen 10-11: Bonevacia, Jozefzoon, Özbiliz, Ebecilio, Lukoki, Castillion en Boilesen
Seizoen 11-12: De Sa, Van Rhijn, Ligeon, Koppers en Klaassen
Seizoen 12-13: Fischer, Dijks, Veltman, Sporkslede en Denswil
Seizoen 13-14: Van der Hart, Riedewald